Oświetlenie Ziemi w ciągu roku

Oświetlenie Ziemi w ciągu roku.

Konsekwencje ruchu obiegowego:

• występowanie pór roku;
• zmiana wysokości Słońca nad horyzontem w ciągu roku;
• zmiana miejsca wschodu i zachodu Słońca na widnokręgu;
• zmiana długości dnia i nocy;
• występowanie zjawiska dnia i nocy polarnej;
• występowanie stref oświetlenia Ziemi.

Oświetlenie Ziemi 21 marca i 23 września

Oświetlenie Ziemi 22 czerwca

Oświetlenie Ziemi 22 grudnia

Wysokość  Słońca w południe

Konsekwencja ruchu obiegowego Ziemi dookoła Słońca i

nachylenia osi ziemskiej do płaszczyzny orbity jest zmiana

kąta padania promieni słonecznych we wszystkich miejscach

na powierzchni ziemi w ciągu roku. W dniach równonocy i przesileń

ten kąt można obliczyć ze wzorów:

21.III i 23.IX

h_Sł = 90⁰ – szerokość geograficzna miejsca

22.VI

h_Sł = 90⁰ + 23⁰27^’ – szerokość geograficzna miejsca

22.XII

h_Sł = 90⁰ – 23⁰27^’ – szerokość geograficzna miejsca

gdzie h_Sł to wysokość Słońca nad horyzontem

Strefy oświetlenia Ziemi

  1. Strefa międzyzwrotnikowa (gorąca)

•     rozciąga się pomiędzy zwrotnikami Raka i Koziorożca
• w każdym miejscu Słonce góruje w zenicie dwa razy w roku ( na zwrotnikach tylko raz)
• na równiku dzień jest zawsze równy nocy
• w innych miejscach strefy niewielka różnica między długością dnia i nocy
• małe zróżnicowanie temperatur powietrza w ciągu roku. 

2. Strefy umiarkowane

• rozciągają się pomiędzy zwrotnikami a kołami podbiegunowymi
• duże zróżnicowanie wysokości Słońca nad horyzontem
• różny czas trwania dnia i nocy
• występują cztery pory roku
• duże zróżnicowanie temperatur powietrza w ciągu roku
• Słońce nigdy nie góruje w zenicie

3. Strefy okołobiegunowe (zimne)

• rozciągają się pomiędzy kołami podbiegunowymi a biegunami
• podczas dnia polarnego Słońce jest zawsze nisko nad horyzontem
• podczas nocy polarnej Słońca nie widać nad horyzontem. 

Tajemnice kosmosu

Tajemnice kosmosu

1. Wielki Wybuch Bing Bang

2. Wielkość Wszechświata

 

3. Układ Słoneczny