poniedziałek, 18 listopada 2013

Oświetlenie Ziemi w ciągu roku

Oświetlenie Ziemi w ciągu roku.

Konsekwencje ruchu obiegowego:
  • występowanie pór roku;
  • zmiana wysokości Słońca nad horyzontem w ciągu roku;
  • zmiana miejsca wschodu i zachodu Słońca na widnokręgu;
  • zmiana długości dnia i nocy;
  • występowanie zjawiska dnia i nocy polarnej;
  • występowanie stref oświetlenia Ziemi.


Oświetlenie Ziemi 21 marca i 23 września





Oświetlenie Ziemi 22 czerwca



Oświetlenie Ziemi 22 grudnia




Wysokość  Słońca w południe

Konsekwencja ruchu obiegowego Ziemi dookoła Słońca i
nachylenia osi ziemskiej do płaszczyzny orbity jest zmiana
kąta padania promieni słonecznych we wszystkich miejscach
na powierzchni ziemi w ciągu roku. W dniach równonocy i przesileń
ten kąt można obliczyć ze wzorów:

21.III i 23.IX
h = 900 – szerokość geograficzna miejsca

22.VI
h= 900 + 23027 – szerokość geograficzna miejsca

22.XII
h = 900 – 23027– szerokość geograficzna miejsca


gdzie h to wysokość Słońca nad horyzontem

Strefy oświetlenia Ziemi


  1. Strefa międzyzwrotnikowa (gorąca)
  •     rozciąga się pomiędzy zwrotnikami Raka i Koziorożca
  • w każdym miejscu Słonce góruje w zenicie dwa razy w roku ( na zwrotnikach tylko raz)
  • na równiku dzień jest zawsze równy nocy
  • w innych miejscach strefy niewielka różnica między długością dnia i nocy
  • małe zróżnicowanie temperatur powietrza w ciągu roku. 


2. Strefy umiarkowane
  • rozciągają się pomiędzy zwrotnikami a kołami podbiegunowymi
  • duże zróżnicowanie wysokości Słońca nad horyzontem
  • różny czas trwania dnia i nocy
  • występują cztery pory roku
  • duże zróżnicowanie temperatur powietrza w ciągu roku
  • Słońce nigdy nie góruje w zenicie
3. Strefy okołobiegunowe (zimne)
  • rozciągają się pomiędzy kołami podbiegunowymi a biegunami
  • podczas dnia polarnego Słońce jest zawsze nisko nad horyzontem
  • podczas nocy polarnej Słońca nie widać nad horyzontem. 



niedziela, 3 listopada 2013